LUA-LUA TTUNTTULUMENDI...

LO,LO, LO... Lo egitea hain da gozoa...baina zenbaitetan loak ez gaitu bere hatzaparretan hartzen. "Arren! lo egin behar dut!" diogu, gure iratzargailuak, tik-tak, aurrera jarraitzen duen bitartean. Halakoetan nire amonak txikitan kantatzen zidan abesti unkigarria etortzen zait burura. Bere ahots gozoaz "lua, lua ttunttulumendi" abestia kantatzen zidan... beno, nik hori ulertzen nion. Abesti horren letra ekarri dizuet jarraian, ezagutuz gero, abesteko. Gozatu, eta lo egiteko gura duzunean abestu... ONDO LO EGIN!!!

"Amona, hau zure omenez":

Lua lua tutulu mendi,
lua lua masusta;
Aita guria Bitorian da
Ama manduan artuta
Eun dukattxo kastatu ditu
Benta berrin sartuta,
beste berri bat ekarriko du
lengo zar hura salduta."

Zuei ere horrela abesten al zizuten amonak? ahozko tradizioak belaunaldiz belaunaldi iraungo al du? jarraituko al dugu guk geure ondorengoei horrelakoak kantatzen?

Abestiaren beste bertsio bat ekarri dizuet jarraian, izan ere, ahoz aho kantatzen diren abestiek aldaketak izaten dituzte:

Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.
Aita guria Gasteizen da
ama mandoan hartuta.
Aita guria Gasteizen da
ama mandoan hartuta.
Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.

Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.
Aita guria abiatu da
Vitoriako ferira.
Aita guria abiatu da
Vitoriako ferira.
Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.

Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.
Aita guriak diru asko du
ama bidean salduta.
Aita guriak diru asko du
ama bidean salduta.
Loa, loa txuntxurrun berde
loa, loa masusta.